Balkonda biri var

Dublin’de yagmurlu bir gun, sabah saat onbir civari. Evimde yalniz sakin sakin oturuyor, bir yandan en sevdigim sey olan iki saniyede bir maillerimi kontrol ediyor, diger yandan iki kelime yazmaya calisiyorum.

O da ne ? Kisa ve enine genis olan mutfak caminda bir firça geziniyor. Hatta gezinmekle yetinmeyip camlari temizliyor. Demek ki ortadaki avludan apartmanin temizligi yapiliyor, ohh ne guzel benim de isim azalmis olacak diye seviniyorum.

On dakika geçmeden tam yanimdaki balkona gozum ilisiyor, o da ne ? Balkonda biri var, bir adam geziniyor, nasil cikti buraya kadar ?? Bakiyorum agzim acik bir sekilde ne yapmak istiyor acaba diye. Yuregim agzima gelince zaten ne yapacagimi sasiriyorum. Adamcagiz beni pek umursamiyor tabi, gorevi apartmanin tum dis yuzundeki camlari temizlemek olunca eksiksiz yapabilmek icin elindeki firçayi bir asagi bir yukari gezidiriyor. Ne oldugunu o zaman anliyorum. Tabi anlamama kadar geçen saniyeler içimin saskinlikla dolmasina yetiyor da artiyor.

Sasirmamak mumkun degil, sanki sehir merkezinde bir is yeriymisiz gibi demek her ay gelip camlari da silecekler, meger apartman yonetiminin gorevlerinden biriymis. Yine en azindan evin tum camlarini disardan silmeme gerek kalmayacak diye seviniyorum, sanki bana kalsa silecekmisim gibi …