Aglarim

Kacan zamanlarin ardindan
Gulen gozlerin arkasindan
Sessiz kimsesiz odamin kosesinden
Aglarim duyan olmadan

Yesillerin islak sirtindan
Gokyuzunun durgun bakisindan
Topragin yorgun sarisindan
Payimi cikarir aglarim

Sobada isinan ekmegi
Tombalada cikmayan sayilari
Soz dinlemeyen beni
Dertsiz ozgur yillari hatirlar
Aglarim, gulecegim yerde.

Yarin da bugun de ayni
Zamansiz, yersiz,
Sevindikce, uzuldukce
Gozyaslarim en yakin dostum

Eski fotograflara bakar
Melodilerle derinlere dalar
Seslerin arasindan uzaklara gider,
Ozlemime ozlem katar
Aglarim simdiki gibi…

Derya Sahna

Kosesindeyim

Kosesindeyim oturdugumuz masanin
Gozum yok artik ortalarda
Yakinlara uzaklasip bakasim var
Anlamasi zor yakinlastikca
Soylenenlere duymadan gulesim,
Kendi uzaklarima dalasim var

Basindayim yasadigimiz sokagin
Izliyorum bir koseden geleni gideni
Beklentisi kalmadi artik
Her yeni gun bir yere ulasma
Aradiklarima varma

Biliyorum sokagin sonunda bekleyenin
Neyi aradigini bildigini sanan
Aldigi nefesten haberi olmayan
Yine ben oldugunu…

Belli ki bazen geregi yok ortalarda olmanin
Umit yuklemenin, derinlere girmenin
Koselerden izlemek lazim hayati
Gercek sebebini bilmeden…


Derya Sahna

Bana beni bulun

Bir kaç isim sayıklıyorum
Evet kaybettiklerim onlar
Yoklar, artık yoklar..

Yürümem gereken uzun, taşlı yollar var
Ulaşmam gereken dostlar
Konuşmam gereken yıldızlar
Ve savaşmam gereken bir yalnızlık var..

Ben bile hasret kalır oldum 'kendime'
Bana beni bulun..
Kaybettiklerimi geri verin bir de..
Mutluluğa dair ne varsa içime koyun..

Bir gün gideceğim habersiz
Kimse duymayacak, kimse bilmeyecek
Uzaklarım yakınıma gelecek
Yakındığım yalnızlık özgürlüğe dönüşecek

Yalnız özgürlük,
Ne anlamı var ki..
Ağzımda kalmış bir kaç sözcük,
İçimde saklasam kim duyar ki..

İsterdim sonsuz bir aşk
Ve sonsuz bir dost
Çok mu imkansız?

Nilsu Altunel