Murekkebim bitmesin

Thursday 17 July 2008

Dostlar beni yalniz birakmasin
Gezecek yerlerim olsun
Gorecek guzellikler beni bulsun
Murekkebim bitmesin
Yazacak isiklarim olsun

Kalabaliklar olmadan yani basimda
Yalnizliklari anlayamam bir basima
Uzaklar girmeden aralara
Yakinlari seçemem buralarda

Inisim olsun çikisim da
Sevdigim uzak sevenim yakin olsun
Guldugum de olsun agladigim da
Beni kiranlar olsun ama kirilmasinlar

Hepsi olsun ki su kisa omrumde
Murekkebim bitmesin
Yazacak isiklarim olsun…


Derya Sahna

Arkasinda ben varim

Durgun geçer gecelerim
Kayiplarla dolu gunun ardindan
Yetisecek yerim var sanirlar
Attigim hizli adimlari gorenler

Telaslarin arkasinda gizledigim
Olasi agir dusuncelerim
Soluksuz geçirdigim gunlerim
Saklarlar bendeki beni
Bir yerlerde biraktigim nefesim
Tutar içimdeki çizgiyi asacak gucu

Sensizlik degil ama sessizlik aradigim
Serap gorecek kadar degil ama
Sussuzlugu bir basima tatmak istedigim
Ormanlar olmazsa da yakinimda
Yesillerde yalniz kosmak diledigim

Duvarlarin arasindaki sessizligin
Odama vuran sokak lambasinin isiginin
Aralik penceremden giren gurultunun
Arkasinda ben varim

Telasimi bir kenara atip
Nefes aldigim gunlerin
Yalniz geçen saatlerde
Içimdekine ses verdigim anlarin
Arkasinda ben varim…


Derya Sahna

Uzun zaman oldu

Monday 7 July 2008

Uzun zaman oldu
Hissetmeyeli
Gunesini iliklerimde
Kokusunu ruhumda
Dokunusunu,
Yuzume degen ruzgarinda

Izlemeyeli
Arnavut kaldirimdan inerken
Çiplak ayakli çocuklarini
Vapurun kosesinde çayimi yudumlarken
Gecenin en guzel renklerini
Sabahinin ilk isiklarini

Duymayali
Yolda bir tanidigin adimi çagirdigini
Sokagi inleten simitçinin sesini
Misketini kaptiran çocugun bagirisini
Sehrin bitmek bilmeyen gurultusunu

Uzun zaman oldu
Gormeyeli
Karmasasinin içinden bana bakan
Beni biraktigim gibi beklemeyen
Bambaska biri oldum ben diyen
Istanbul’u…